mętnieć

mętnieć {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk IIIa, mętniećeję, mętniećeje, mętniećniał, mętniećnieli {{/stl_8}}– zmętnieć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IIIa {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'tracić przezroczystość, stawać się mętnym': {{/stl_7}}{{stl_10}}Mętniejące wino. Woda w rzece zmętniała. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'tracić blask, wyrazistość (w odniesieniu do oczu, wzroku): szarzeć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Źrenice mętniały. Oczy zmętniały. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'tracić wyrazistość, ostrość (o kształtach, zarysach postaci, przedmiotów itp.) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kształty postaci mętniały w mroku. Kontury budynku zmętniały w mgle. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'tracić jasność, sens, precyzję (w odniesieniu do myślenia, słów) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Mętniejące myśli, wywody. {{/stl_10}}